Afscheid vitchr - Naar Vietnam

We nemen afscheid van de meisjes die inwonen bij Vitchr. Ze zijn echt zo lief.
Gisteren deelden we ballonnen aan hen uit, ik wilde er eerst enkel één aan de kleinste van 4 jaar geven, ze kwamen smeken om er ook één te krijgen. Tuurlijk, maar ik wist niet dat je zulke grotere meisjes nog blij kon maken met een ballon. Ik kreeg nogal knuffels en ’thanksjoes’. ’s Morgens wil elk meisje nog een dikke knuffel en op de foto met ons (ze zijn dol op foto’s maken). Ze maken voor ieders van ons nog een mooi bloemetje. Tot we ver voorbij de poort zijn blijven ze met z’n allen wuiven.

Met de bus naar Vietnam – Hoh chi min city
Dit is allemaal zeer vlot verlopen. Ook de grensovergang. Van tevoren moesten we onze reispas afgeven. Bij de grensovergang werd onze naam dan afgeroepen en dan werd rugzak door controller gestoken en da was het. Wel grappig bij de namen afroepen: ‘huong xian’, luan plong, …… allemaal vietnamese namen en dan in ene keer
‘Djok?, Djok tis and stieman …. haha.

In ho chi min aangekomen. De brommerstad. Er rijden hier 2,5 miljoen brommerkes rond. Niet normaal. En dan is er bij ons smogalarm? We zullen het nog wel eens proberen te filmen. Een lief klein dametje die precies een pyjama aan heeft (tja mensen kunnen zich vergissen e nonker paul), helpt ons een guesthouse te zoeken. We belanden in voor ons iets heel chique. Ruime kamer, airco, internetaansluiting, ontijt ’s morgens, chique badkamer, douche die beter is dan bij ons thuis (hier komen over het algemeen maar ministraaltjes uit de kraan, maar nu,… amai luxe), zelfs een glazen deur voor de douche (ook nog nooit meegemaakt).

In de stad eens wat rondgelopen. Het is hier goedkoop…. . vb. Lasagne, rijst met kip, 2 grote tigerbeers (= 1,28 l), blikje sprite en bananenshake kostte ons 169.000 dong. Klinkt veel, maar dit is maar 6,7 euro voor dit alles.

Terwijl we aan het wandelen zijn, verschiet ik me rot van iets bewegend op de stoep. Als we dichterbij komen, zien we dat het een spartelende vis is. Er komt een Vietnamees aangehold, die vanalles in het vietnamees brabbeld en lacht omdat ik zo verschiet. Hij raapt de vis op en rijdt met de vis op z’n brommer verder. Oeps lading verloren. Grappig.