Bangkok – Chiang Mai – Bangkok – Koh Chang

Met de nodige vertraging dan toch het eerste verslagje.

Het begint een gewoonte te worden, maar vervelen gaat het niet. Eens aangekomen in Bangkok snel ingechecked in ons vaste guesthouse. Douchen en de sfeer gaan opsnuiven in de kleine straatjes en natuurlijk de Kao San Road. Het was opvallend rustig voor de tijd van het jaar, maar dat deed niks aan de sfeer. De volgende dag kan ik best omschrijven als de live versie van “The Hangover – Bangkok” met mezelf in de hoofdrol en Ines in een kleine bijrol. Beetje door de stad gekuierd, terraske links, terraske rechts en hier en daar nog wat resten van de overstromingen gespot. ’s Avonds nemen we de nachttrein naar Chiang Mai (omdat vliegen om Chiang Rai plots extreem duur geworden was). De nachttrein ondervond wel nog last van de overstromingen. Door de omweg die de trein moest volgen waren we enkele uren langer onderweg. Daardoor konden we ook de bus naar Chiang Rai niet meer halen en hebben we dan maar Chiang Mai als vertrekbasis genomen. (Chiang Mai Chiang Rai… volgt iedereen nog?) Vanuit Chiang Mai hebben we een tourke met de moto gemaakt van ongeveer 500km.

De afstanden waren iets verder omdat we een ander vertrekpunt hadden, dus gaan we ergens in maart of april waarschijnlijk nog eens die kant uit om een paar extreme bergen te bedwingen. Hopelijk is het dan ook een beetje warmer, want nu was het bibberen. Van daaruit gaan we dan ook Laos in het noorden binnen.

Dorpje vlakbij Phu Chi Fa
Dorpje vlakbij Phu Chi Fa

Koh Chang

Vliegtuig terug naar Bangkok en ’s anderendaags de bus naar Koh Chang om tien dagen niks te doen dan relaxen en chillen. Ik heb er totaal geen problemen mee om niks te doen, ik heb de indruk Ines soms iets meer.

Dus hier zitten we dan. We gaan eens naar het strand, doen een dutje, liggen in de hangmat, rijden op onze brommer, gaan er ene drinken… ah en gisteren heb ik nog een golfclub naar de haaien geholpen en moesten we daar 5000B voor betalen maar dat hebben we vriendelijk geweigerd.

Normaal had dus gisteren ook al wat nieuws/foto’s online verschenen maar omdat een Hollander hier constant het internet terroriseert door films te downloaden was er gisteren op den duur helemaal geen internet meer toen ik mijn kerstwensen wou overmaken aan de familie in Arendonk. Dus sorry ma, ik bel straks als België wakker is.

Groeten vanop het olifanten eiland!