Slechte nacht achter de rug. Niet kunnen slapen van een mottige maag. Later in de nacht ben ik boven het toilet gaan hangen en is alles eruit gekomen. s’Morgens voel ik me nog altijd niet lekker. Maar na een motilium, immodium en brufen voel ik me ineens goed en beslissen we naar een waterpark te gaan zoals gisteren gepland. We nemen een motortaxi. Ieders vanachter op een brommerke bij een vietnamees,op weg naar het waterpark. Halverwege scheiden plots onze wegen. Op één van de volgende kruispunten komen we elkaar terug tegen tussen de 1000den andere brommers. Het is een belevenis. Het is een heel groot waterpark. kei veel glijbanen in alle soorten en kleuren. Nick amuseert zich gelijk een klein kind. We zijn daar al een attractie op zich. Vietnamezen wijzen ons aan, gapen naar ons,… na een tijdje een beetje vervelend. De vietnamese meisjes doen kleren aan om te zwemmen, dit was niet echt m’n plan. Dus ben ik bijna de enigste die daar in bikini rond loopt.Ik ben blij als we ook nog 3 andere toeristen-bikinidragers zien. In de loop van de namiddag is de medicatie uitgewerkt,…. we gaan dan maar terug naar ons guesthouse (weer met motortaxi terug, en nu is het nog eens dubbel zo druk in het verkeer).

De volgende dag maken we een uitstap naar de bekende tunnes in Chu Chi.

The tunnels of Chu Chi are an immense network of connecting underground tunnels located in the Chu Chi district of Ho Chi Minh City (Saigon), Vietnam, and are part of a much larger network of tunnels that underlie much of the country. The Chu Chi tunnels were the location of several military campaigns during the Vietnam War, and were the Viet Cong’s base of operations for the Offensive in 1968.
The tunnels were used by Viet Cong guerrillas as hiding spots during combat, as well as serving as communication and supply routes, hospitals, food and weapon caches and living quarters for numerous guerrilla fighters. The role of the tunnel systems should not be underestimated in its importance to the Viet Cong in resisting American operations and protracting the war, eventually persuading the weary Americans into withdrawal.

Allemaal heel interessant dus, voor diegenen die erin dierven des te meer, ook al was het op sommige momenten maar smallekes en vooral heel erg heet! Er is dan ook nog veel meer te zien dan alleen die kruipkelderkes in de bossen.

Nadien hebben we nog wat in’t stad rondgewandeld en hier een daar een terras gedaan. ’s Avonds heeft de Nick een paar uur gewerkt (jaja, echt gewerkt) terwijl joke geslapen heeft (jaja, echt geslapen). Daarna zijn we er nog ene gaan drinken in een café van 4 verdiepen, hebben we thuis de foto’s erop gezet dit bericht getypt, daarna zijn we gaan slapen, want morgen is het vroeg dag om de bus te pakken naar Mui Né, onze eerste stop bij een badplaats.


Met dank aan de sponsors van TraxTrapt: