Kuala Lumpur en Dag 1 Hong Kong

’t Is al middernacht als we in Kuala Lumpur aankomen. Tegenover de bushalte zijn enkele goedkope hotellekes, nadat we ze allemaal zijn afgegaan beslissen we toch het eerste hotelleke te nemen. Een kotje zonder ramen maar met airco en tv. We zien hoe Liverpool Aston Villa met de grond gelijk maakt. (joehoe!) We verbouwen de keet nog een beetje naar onze wensen en gaan daarna slapen.

We staan redelijk op tijd op om een dag in KL (Kej El – zo noemt iedereen het hier) te spenderen. We vertrekken via China town, langs een paar drukke straten en checken onderwege onze vlucht naar Hong Kong. We dwalen wat rond in de grote stad die op zich niet zoveel te bieden heeft. Buiten de KL tower en de Petronas towers natuurlijk. Daarnaast is het ook nog eens lekker heet. Na een tijdje begeven we ons dan toch richting Petronas towers, eens daar aangekomen blijkt het dat je op maandag niet naar boven kan in de torens. Dat maakte de ervaring niet minder om, die torens zijn gewoon machtig! En alles errond en onder ook. We krijgen honger en zoeken nog maar eens naar een McDonalds, die vinden we natuurlijk in zo’n stad in no time.

Nog maar eens zeggen we dat dit de laatste keer zal zijn… Te voet gaan we op zoek naar onze volgende bestemming, een winkelcentrum waar een rollercoaster doorloopt. Ook dit vinden we binnen aanzienlijke tijd alleen er geraken vergde wat inspanning, het was nog steeds zeer lekker warm. In het winkelcentrum staan de massages in promotie, nadat we alle verdiepingen gezien hebben gaan we in op een nek+schouder+oorkaars promo. Nek en schouder was voor Joke in orde, voor Nick een pijnlijke ervaring. Net zoals bij de voetmassage in Malacca vonden ze hier blijkbaar dat het pijn moest doen. De oorkaarsen waren wel in orde. (denken we) We gaan er in Belgie een paar zoeken om hun echte nut te achterhalen. De vader van Bart Wellens gebruikt die ook dus zo’n kaarsen vinden moet niet echt een probleem zijn. Gemasseerd en met een helder gehoor dwalen we terug naar ons hotel. We douchen in de douche op de gang en zoeken savos nog een internetcafe om nog eens te bellen met de familie en er wat foto’s op te zetten.

Vandaag gaan we naar Hong Kong, we kijken er beide best naar uit. We ontdekken dat het vele malgen goedkoper is om de bus te nemen dan een taxi en gaan dan ook naar het busstation aan de overkant van de straat. Na enkele misverstanden zitten we dan toch op de juiste bus richting luchthaven. Een luchthaven waar de signalisatie beter kan en zou moeten voor één van dit formaat. We schaffen ons een zak snoep aan en wachten aan de gate. Vanuit het soms hard wieggelende vliegtuig zien we een onweer, maar dit baart ons geen zorgen, de piloot zag er bekwaam uit (maken we onszelf wijs) en de crew zorg voor onboard entertainment d.m.v. enkele vrijwilligers naar voor te roepen en er een grappige kwis mee te spelen. Nooit gezien in een vlieger.
Op de luchthaven nemen we snel even contact op met Sid, de couchsurfer waar we onze laatste dagen gaan spenderen om te zeggen dat we eraan komen. Althans dat hopen we toch, want we moeten op zoek naar een klein appartement ergens in de betonnen jungle van het gigantische Hong Kong. Gelukkig zijn de Chinezen erg vriendelijk en behulpzaam en vinden we zonder veel moeite na een uurtje waar we moeten zijn. Er verblijven op dit moment nog twee mensen. Andreas en Kenneth uit Svenska. We maken kennis, bekijken enkele foto’s en spreken af om de volgende dag met hen op stap te gaan. Zo leren we de stad gemakkelijk kennen zonder er in verloren te lopen. Zo gezegd, zo gedaan, maar hoe dat is afgelopen lezen jullie in een volgende spannende aflevering…