Tak - Kamphaeng Phet

Het heeft niet mogen baten, een gelijkspel. Om 7 uur terug eruit om te vertrekken richting Kamphaeng Phet. Het was opvallend vochtig en bewolkt die ochtend, er zou toch geen regen in de lucht hangen? Ik zal de spanning snel wegnemen: nee, geen regen, alleen vochtig. Het was weer langs een grote lange baan, maar hier was deze keer geen druk verkeer. Het deed me een beetje denken aan de baan van Postel naar Balen, maar dan glooiend natuurlijk. En veel afval langs de kant! Zeker voor een verlaten streek als deze. Als de kwb hier zwerfvuil zou komen ophalen, komen ze niet toe met één zaterdag. Langs de andere kant… ik heb nog niks in de fik zien staan. Buiten een paar enthousiastelingen die wat rommel opstoken in hun voortuin, maar dus nog geen hele bergflanken. De smog tijdens het spitsuur in Chiang Mai is al erg genoeg.

Het is hier lekker rustig, de vogels fluiten en ik neem opnieuw de route langs de rivier. Hier hebben ze helemaal nog geen buitenlanders over de vloer gehad. Ik word zelfs een keer ingehaald door iemand op een scooter die vraagt om te stoppen en een paar foto’s te mogen nemen. Even later moet ik ook met de vrouw van het winkeltje op de foto en probeert de vader zijn dochter nog aan mij te slijten. Ik pas. Beetje later vragen een paar gillende boerinnen nog of ik mee sticky rice wil eten, maar kwam net van tafel en heb ook hiervoor vriendelijk bedankt.

In Kamphaeng Phet is wederom niet veel te beleven. Een typisch Thaise stad zoals ik er ondertussen al zoveel gepasseerd ben. Maar dat is goed, lekker rustig en geen afleiding. De oude stad en het historische centrum zijn naar mijn mening zwaar overroepen. De ondoordringbare muur had meer weg van een hele lange molshoop en de klein uitgevallen tempels waren van de lelijkste die ik al gezien heb. De bak van het steenpuin in het containerpark zou me nog langer kunnen boeien. De nachtmarkt was wel redelijk groot, maar als je geen appelsienen of gedateerde kleding moet hebben zal je daar ook snel uitgekeken zijn. Al hadden ze er natuurlijk wel veel eten. Overdag had ik me nog suf gezocht achter een restaurantje, streetfood of ook maar iets waar ik mijn honger kon stillen, maar… enkel op een oude markt heb ik iets kunnen vinden. Naar goede gewoonte stond ik weer in het middelpunt van de belangstelling.

De rest van de dag spendeer ik werkend in mijn kamer met een badkamer uit een horrorfilm -> kapotte TL lamp die denkt dat ze een stroboscoop is. Denk niet dat ik zot geworden ben, maar het was op het randje.

Instagram filmpje hier.