Thailand week 1

Aangekomen in Bangkok, ontmoeten we de Fakke, net alsof het dagelijkse gewoonte is. Alhoewel het dan al laat is, vliegen we er die avond nog stevig in. We hangen wat rond in Bangkok: boeken guesthouse en nachttrein voor Mach-Witte-Bo, eten hapke hier snackske daar, boot hier taxi daar en zoeken allerlei technische snufjes in één of andere super-mall, waar de Lou na heel lang twijfelen uiteindelijk toch niet zijn netbook koopt. we nemen de nachttrein richting Chiang Mai. Amusante manier van reizen. Met 4 in een compartiment van de trein, wa pintjes drinken, lachen met Fakke die tijdens de betaling aan de trein-ober tegen Lou tussendoor brabbelt ‘You only have Thousand ofwa’. Tegen 22.00 verbouwen ze je zetel om in bed. De gordijnen gaan toe… .

Aangekomen in Chiang Mai plannen we tijdens het ontbijt het verdere verloop van de reis. We besluiten om 3 brommers te huren en zelf een loop te maken van zo’n 700km door het noorden van Thailand. Dit brengt ons de eerste dag niet veel verder dan een gehucht ergens in de bergen buiten Chiang Mai, vooral omdat onze kopman letterlijk even het noorden kwijt was. We zijn 40 km verkeerd gereden. Uiteindelijk geen erg want we mogen ergens gratis overnachten en delen een groot “bed” met vier. ’s Avonds kaarten we nog wat en gaan op tijd slapen want de volgende dag is onze ambitie om tot op het hoogste punt van Thailand (Doi Ithanon) te geraken. Na in de voormiddag enkele tientallen kilometers klimmen, in koude en op onze laatste druppels benzine lukt ons dit ook en bollen (weeral letterlijk) we ’s avonds tot in Mae Saerang. Nick heeft tijdens onze tocht schade opgelopen aan zijn dvv-rugzakske en wat erin zat. Een voetbalbroek die niet meer kan dienen en 16 gaten gebrand in zijn slaapzak. Ironisch genoeg is hij erop gebrand (haha) om zijn slaapzak te (laten) herstellen. Na veel gebarentaal, lachen en het weinige Thai dat we ondertussen spreken is het resultaat de volgende dag erg bevredigend. De avond spendeerden we op het terras van een homestay waar we 9 liter bier dronken, een Samsong emmer en een cola. Onze tocht brengt ons ondertussen langst de mooiste wegen die we ooit bescheurden waar nagenoeg bijna geen ander verkeer is. We houden halt in Mae Hong Son, een best grote stad in het noorden van Thailand, maar omdat al dat cruisen ons best vermoeid heeft en de muziek in het café waar we zaten echt overdreven slaapwekkend was kruipen we er die avond nog maar eens vroeg in. De volgende ochtend vertrekken we naar goede gewoonte op tijd naar Pai, een plekje waar we allemaal erg benieuwd naar waren omdat we er al zoveel leuke dingen over gehoord hadden. Pai is eigenlijk gewoon een soort modern groot hippie-dorp waar het toerisme spijtig genoeg ook al de overhand heeft genomen en de temperatuur ’s avonds net iets te ver zakt om je nog aangenaam op een terras te zetten. Dat ter zijde hadden we het er super goed. Onze hotelkamer alleen al was een paleis en Joke heeft eindelijk op haar olifant kunnen rijden zonder zadel en ermee gespeeld in de rivier, de rest trouwens ook. Olifanten-rodeo is een echte aanrader. Al zittend op de olifant dompelt hij je onder in de rivier, de kunst is om er zo lang mogelijk op te blijven zitten. Eénmaal het dier ( op commando van begeleiders) enorm met zijn kop en lijf begint te schudden valt ge er onherroepelijk af. Langst de slurf kunt ge er weer opklimmen en hoppa daar ga je dan weer zwevend over de olifant. ’t Is graaf om eens op een kop van een olifant te staan en via de slurf naar beneden te glijden. Een andere aangename verrassing was de aanwezigheid van een grote visvijver waar je naast pirana’s (ja echte!) ook mega catfish en tal van andere exotische vissoorten aan de haak kon slagen. Daar zijn we dan ook twee dagen op rij gaan uitbollen op het einde van de dag, met succes (grote jongens worden dan telkens even kleine blije kinderen. Joke slaagt erin haar eerste kanjer van vis zelf binnen te halen, er te dicht bij komen is net iets te veel dus de vis van haak bevrijden laat ze nog steeds aan ons over. Voor de jongsens lijkt het peanuts om ze één voor één binnen te halen). In en rond Pai zijn er ook ontelbare grotten, watervallen en hotsprings die je kan bezoeken dus aan entertainment geen tekort. De rit van Pai terug naar Chiang Mai was nog amusant, maar tegelijk ook het spijtige einde van een fantastische week brommeren. ’s Avonds in Chiang Mai schuimen we de nachtmarkt af en kijken we Arsenal – Man. United, we houden het rustig en nemen de volgende ochtend een bus naar de grens met Laos in Chiang Khong waar we Thailand achter ons laten en we ons morgen in een nieuw avontuur van 3 dagen jungle, apen en hoogtes gooien, namelijk The Gibbon Experience.


Met dank aan de sponsors van TraxTrapt: