De eerste drie weken zijn voorbij gevlogen hier op Koh Chang, net nu we eindelijk de graag geziene gasten van het eiland waren. Zo zijn we hier bevriend geraakt met tal van locals en ander gespuis waaronder: de bb divers, de crazy Kill Bill chef (haalooooo) en zijn vrouw die sneller lacht dan haar schaduw, het koppeltje van de shakes met teveel ijs, maar omdat ze zo vriendelijk zijn we er toch maar altijd een shake gingen halen, de brommerverhuurder die altijd alles ok vindt, heel de entourage van de Ohm bar (waar ik zelf ook een klein deel van uitgemaakt heb) o.a. de turk met zijn lange haar, stressturk die de kebabs maakt, Niki, de eigenaar met de moeilijk te onthouden naam, Tong tattoo, de vier op een rij champion, den indiaan, de kwaaien diadeem, Chris dj, die mannen met hun vuur, … Het was plezant om hier kerst en nieuwjaar eens meegemaakt te hebben, maar België heeft ook z’n charmes. Oudjaar hebben we gisteren doorgebracht op een feestje op het strand, samen met nog een hoop andere toeristen. In het begin nog kennisgemaakt met Michael en David, een Amerikaan en een Australieer. Lang geleden dat ik nog iemand zo rap zo zat heb zien worden, David gaan we nog wel eens terugzien, want die woont in Bangkok. Vandaag uitgerust en weer wat gewerkt, morgen een dagje reizen en wachten op de luchthaven om ’s avonds het vliegtuig naar Manilla te nemen. Vanaf zondag zijn we een kwartet en kunnen we kaarten.