From Russia with love

“я могу одолжить ваш розовый каяк?” Vroeg gisteren iemand aan mij. Waarop ik “huh, what?” antwoordde. Mijn Russisch gaat namelijk niet veel verder dan glasnost, perejstrojka, wodka en ziepoesnetnie. Dat laatste is blijkbaar nog verplicht ook bij Russische meisjes ouder dan twaalf. Hoeveel je weegt speelt daarbij geen rol waardoor dat niet altijd een plezier is om naar te kijken.

We waren voor de tweede keer naar The Koh Chang Grand Lagoona geweest. (Hier de website) Voor 50B mag je daar vrij rondlopen, douchen, kayakken, het zwembad gebruiken,… het is een oase van rust en de zee is er veel mooier en properder dan op veel andere plaatsen. Enige nadeel, je moet het delen met Boris, Yelena en hun familie. Russen dus. En veel. Hoe ze daar komen weet ik niet. Soms lijkt het dat ze gewoon zijn aangespoeld en zo op het strand blijven liggen tot de zon ondergaat. Vermomd als zeester (benen en armen wijd open) of in een veel te fel gekleurde speedo… Schaamte kennen deze mensen blijkbaar niet. Ook niet wanneer ze door de branding kruipen op handen en knieën en zich wanen in een fotoshoot voor P-Magazine of misschien eerder Playboy. The Russians, een beetje zoals de wilde apen hier, plezant om naar te kijken, maar vervelend als ze in de buurt komen.

Verder hebben we gewoon verder gedaan met wat we bezig waren. Cruisen op onze motobaik, afkoelen in de zee, zonsondergang op het strand met een pintje in de hand… Ik heb ook nog een avond plaatjes gedraaid in (onze vaste stek) de Om Bar wat eveneens erg fijn was, zo fijn zelfs dat ik dat straks opnieuw ga doen. Onze tijd hier zit er bijna op en we hebben er allebei zin in, want nu begint het pas echt. Maandag gaan we terug naar Bangkok want daar hebben we ook nog een paar leuke dingen gepland en de 6de vliegen we door naar Singapore. De springplank naar Sulawesi.

Bij leven en welzijn,

tot de volgende keer!