Welkom op de Filipijnen!

Dag 1 Manila: Na onze gemakkelijke Nick en Lou-vondst, worden we onmiddellijk in de drukte gesmeten van de 5de grootste stad ter wereld: Manila. Onze gids Lou leidt ons direct van de luchthaven naar ons guesthouse. ’t Is eens wa anders en vooral zeer gemakkelijk om gewoon maar te volgen. We doen die avond nie veel meer dan een hapke gaan eten, terassen en bijkletsen.
Ik heb enorm veel last gehad van de jetlag (of kwam’t door’t slaappilleke?, het 2de deel van de heenvlucht is alleszinds met momenten vaag).
Dag 2 Manila: We verkennen de stad. De jeepney is voor ons een nieuw vervoersmiddel. We maken vooral veel grapjes dat we de Jeep nie nemen, maar hem dan toch nemen,…
’s Avonds nemen de best-wel-comfortabele-nachtbus naar Lagaspi.
Dag 3 Lagaspi: We komen om 5 uur ’s morgens aan in deze stad. Dit vraagt daarom nog om een goei dutje als we in ons hotelleke aankomen. Ik heb nog steeds last van overdreven moeheid (’t einde van de jetlag hoop ik).
Goe uitgerust gaan we daarna naar de vulkaan Mayon, jullie bekend van de nieuwsberichten een dikke week geleden. Deze vulkaan is sinds kort terug actief (vorige week nog uitbarstingen), maar ’t is veilig genoeg om in de buurt te komen voor een zeer ferm uitzicht.
Een tricycle (een brommerke met aanhangwagen voor anderhalve persoon maar die ons toch met 3 in’t karreke + Nick vanachter op) vervoert ons naar ’t begin van de berg naar ’t uitzichtpunt van de vulkaan. Halverwege stoppen we bij een observatiestation, waar ze ons zeer graag den uitleg over de vulkaan geven. De verdere tocht is best zwaar. Op de top aangekomen zien we………wolken……..wolken……de aanloop van de vulkaan en aan de andere kant wel een helder zicht over de stad. Verdorie, nu dachten we eens een chique vulkaan te zien. Maar we wachten,… en wachten,…. en wachten,….. en wachten,….. en wachten,….. en wachten (op een tof terrasje natuurlijk e 🙂 ). Lou en Nick hebben er goede hoop op dat de wolken nog zullen verdwijnen, dus we wachten,…. en wachten nog meer.
Wachtend op een uitzicht over de volledige vulkaan stellen ze ons voor om ne keer te paintballen, maar we bedanken hier vriendelijk voor. We veranderen al snel van gedachte als ze zeggen da’t gratis is en ze nog volk zoeken voor een promotiespot voor TV. Hm, dan willen we natuurlijk wel meedoen. Alé vooruit, k’ heb da zelf nog nooit gedaan en vind ’t wel spannend. Het wordt een spel België – Australië. De camera volgt onze MEGA-win-acties (eigenlijk vooral van Lou en Nick hoor). De organisatie bedankt ons achteraf voor de medewerking. Zaterdag komen we op TV, YES.
Na het paintballavontuur is de vulkaan zichtbaar. Eindelijk. Het wachten heeft beloond. De vulkaan is volledig zichtbaar en’t is de moeite.
….
Tijdens het spitsuur proberen we terug te geraken naar ons guesthouse. Een jeepney loodst ons door de mierennest. Deze tocht was alles behalve gezond. We hebben onze portie smog binnen voor de komende 5 jaar. We dachten dat Bangkok al erg was, maar nee hoor, het kan nog vééél erger. Nick en Veck hebben last van het diesel-proeven tijdens hun gesprek en kiezen dan ook maar voor een dik-gepropte zakdoek voor hun neus…