Goed begonnen...

Iets verder in de rij komt er gelukkig eindelijk schot in de zaak en niet veel later kan ik helemaal los gaan langs de kant van een afrit. Niet veel tijd over, dus eventjes gas geben op de autobahn. Toch nog op tijd dus ga ik maar direct inchecken.

Of toch niet…

Dusseldorf
Verveling + smartphone

Visum

Er bestaat blijkbaar veel verwarring over het al dan niet nodig zijn van een visum voor Vietnam als je daar naartoe wil vliegen. Vanuit België blijkbaar geen probleem (je moet dan wel een papier tekenen dat je zelf verantwoordelijk bent) maar in Duitsland gaat er een rode lamp branden en behandelen ze je ineens alsof je 20 kilo cocaïne in je gat hebt zitten. Ik had nogtans gebeld naar de Vietnamese ambassade in Brussel om dit na te vragen en volgens hen was dat geen probleem als ik binnen de 15 dagen het land zou verlaten. Voor de mevrouw van Berlin Airlines dus wel. Ook al had ik reeds een geldig Thais visum van een half jaar, niks kon deze furie/führer van haar stuk brengen. Verdomme! En charmes heb ik ook al niet. Ze verwijzen me door naar de ticket counter. Ticket? Ik heb toch al een ticket? “No mister, you must buy new ticket!” Wablieft? Kunnen ze dat niet gewoon verzetten? Wat volgde was een lange aaneenschakeling van schelden, vriendelijk zijn, roepen, kalmeren en telefoneren. Uiteindelijk heb ik via mijn travelagent mijn ticket kunnen omboeken voor ‘slechts’ een paar honderd euro. Maar naar Thailand ipv Vietnam! In ieder geval beter dan een nieuw ticket kopen.

Ik ben ontgoocheld. Ik zou op mijn sokken in een vliegtuig richting Azië moeten zitten maar ik sta in een lege Duitse luchthaven met Fritz die niet weet dat hij gratis wifi uitzend met zijn iPhone. Wat zijn mijn opties? Taxi plus overnachting in het Sheraton hotel vlakbij de luchthaven kost ongeveer evenveel als 1 maand leven in Thailand. Ik bel onze Mario eens om te polsen of die misschien nog onderweg naar huis is. Hij was 5 minuten thuis, net genoeg om tegen Tinne te zeggen dat hij terug weg was. Ik begin alvast aan de voorbereiding van een nachtje doorwerken om toch snel in Vietnam te geraken. Via allerlei achterpoortjes en al dan niet illegale visumbreau’s krijg ik voor $40 een “speciaal papier” waarmee ik direct een visum on arrival zou krijgen.

Düsseldorf
Düsseldorf flughafen

Iedereen nog mee?

Dus de volgende dag terug naar de luchthaven en ik vlieg naar Bangkok. Kak! Wat nu weer, ik heb een Thais visum voor 6 maanden (3×2 maanden), maar als ze dat nu al afstempelen dan haal ik dat niet. Gelukkig staan er al wat stempels in mijn paspoort en ziet het er al wat versleten uit. Ik plak de pagina met mijn Thais visum aan de vorige zodat de kerel van de douane dit niet zou zien en mij gewoon zou binnenlaten. Met een beetje geluk werkt dit nog ook.

’s Avonds laat ik de Khao San links liggen en kijk ik live vanuit mijn bed naar de oefenmatch van de Rode Duivels met een paar Leo’s en een pad thai achter de kiezen, overnacht daar en neem de volgende dag een ander vliegtuig verder naar Ho Chi Minh in Vietnam waarna ik dus eindelijk aankom op mijn oorspronkelijke eindbestemming.

Niet de leukste 72 uur, maar dat hoort erbij zeker  🙂

Al was dit maar het begin…

Hotels, resorts, hostels en guesthouses in Düsseldorf, Duitsland

Booking.com